„(...)Podział organizacyjny skautów był dla B-P jasny od samego początku: podstawę stanowić będzie system małych grup, po raz pierwszy wypróbowane przezeń z takim powodzeniem w Lakhnau i później nadal rozwijany. Wystarczało tylko dostosować praktykowany w wojsku system patroli do potrzeb młodzieży. Efekt pedagogiczny będzie taki sam.

         

         Przewodnikiem małej grupy nie powinien być ktoś z przełożonych w hierarchii organizacyjnej, lecz nieco starszy chłopiec – trochę bardziej doświadczony, podziwiany przez młodszych. B-P posłużył się tu nieco zmodyfikowanym systemem opiekunów i podopiecznych, który poznał w latach szkolnych w Charterhouse College. Kilka małych grup miało się znaleźć pod kierownictwem dorosłego, przeszkolonego w specjalnych ośrodkach, skautmistrza. (...)”